Durf te dromen!

De kracht van vebeelding, durf te dromen

Eenrum. Het regent zachtjes, Galerie Het Raadhuis, vlieg de laatste meters naar de zware deur. Sta stil, voel de druppels in mijn haar! Monumentaal pand, Amsterdamse School, burgerlijk verleden. In gedachten hoor ik fluisterende stemmen, geluid van stempels, schrijvende burgemeester, ambtenaar oudste in rang. Macht zonder gezag. Hoor voetstappen, het sluiten van de kluisdeur als de avond valt.

Ik voel het gebouw, robuust, maar uitnodigend. Nu vrijplaats voor kunstenaars, geeft energie, schuilplaats vol dromen en passie! Vijf jaar geleden ontstaan uit een breuk met het verleden. Als een ontluikend gewas onttrokken aan de zware klei. Ik voel bewondering voor mensen, die de toekomst met beide handen durven maken. Schepen verbranden, vol vertrouwen dat het goed komt. Twijfel mag zijn, maar mag niet beletten. Zo doen ze dat hier.

Ik dwaal door de ruimten, wil er dagen blijven, plek van geboorten, huwelijk, leges. Zie de kleurrijke doeken, verhalend van het Hogeland, muze van kunstenaars. Schud Theo de hand, hoor van een ander verleden. De wens te kiezen voor de kunst, voelen die weg te willen gaan, niets verhevens, doen door te doen! Vertrouwen!

Zondag, kerk van Eenrum, geen zitplaats meer te krijgen. Materialisatie van Ankie en Theo Onnes droom. Vijf jaar Galerie Het Raadhuis. Een baken voor de kunst! Een kerk vol emotie! Scheppingskracht van verbeelding!